Hai! Mijn naam is Natascha. Ik ben afgelopen mei alweer 42 lentes jong geworden. Jeetje, als ik het zo op papier zet, is dat best confronterend. Al word ik wel regelmatig jonger geschat 😊.
Mijn Instagramaccount @huisjevannatascha ben ik ruim twee jaar geleden, op aanraden van een buurvrouw, gestart. Wat is dit een leuke community. Ik geniet dagelijks van alle inspiratie. In real life heb ik ook een aantal mooie vriendschappen met mede interieurjunkies opgebouwd. Ik kan wel zeggen, dat ik niet meer zonder Instagram kan (oeps).
Binnenkijken in een wit interieur
In een ver verleden heb ik deze woning met mijn ex-vriend gekocht en nu woon ik er alleen. Na de breuk heb ik er, gefaseerd, echt mijn plekje van gemaakt. Mijn huis voelt nu echt als mijn thuis.
En alleen wonen betekent a) veel kastruimte en b) volop kunnen veranderen zonder dat ik iemand om ‘toestemming’ moet vragen.
Mijn stijl kenmerkt zich door een witte basis. Wit kan kil overkomen, maar door er natuurlijke kleuren en materialen aan toe te voegen creëer je toch warmte. Een witte basis is zo makkelijk te combineren. Met kleur heb ik echt een haat-liefde verhouding. Ik zie regelmatig mooie, kleurrijke interieurs voorbij komen en dan probeer ik weer eens wat, maar ik ben erachter gekomen, dat ik het vooral bij een ander heel mooi vind. Dat geldt overigens ook voor planten. Prachtig dat groen, maar -als ze al blijven leven- ben ik ze na een aantal weken alweer zat. Groen zorgt bij mij voor een bepaalde onrust. Ik ben meer een takkenwijf.
Klussen en de wishlist van Natascha
Mijn huis is nooit af. Voordat ik een klus afheb, heb ik alweer een volgende in mijn hoofd. Mijn moeder zegt altijd: ‘wat ze in haar hoofd heeft, heeft ze niet in haar kont’. Maar ik zie zoveel inspiratie op Instagram, dat het mij af en toe duizelt. Probeer wel zo dicht mogelijk bij mijn eigen stijl te blijven (hoe lastig soms ook), want dat geeft rust in mijn hoofd. Heel hoog op mijn wensenlijst staat een nieuwe badkamer. Eentje met beton ciré. Ik klus veel zelf, maar dat durf ik toch echt niet aan. Nog even doorsparen dus. En oja, een ‘Marrakesh’ tuin met van die betonnen plantenbakken en veel Mediterrane planten. Daar wil ik dan weer wel planten. Niet veel, want tuin is een groot woord, het is een patio. Maar prima voor mij alleen, ik kan er een loungebank kwijt en zit heerlijk op het zuidwesten, dus (bijna) altijd zon. Als het even kan, zit ik buiten. Maar of dit mijn droomhuis is? Nee zeker niet. Het is een typische nieuwbouwwoning, zonder karakteristieke elementen, gewoon rechttoe rechtaan zeg maar. Wat ik bijvoorbeeld heel mooi vind, is een plafond met balken. En een mooie leefkeuken. Oké, je moet iets te dromen hebben toch.
Lekker pragmatisch ook!
Inmiddels is wel duidelijk geworden, dat ik houd van veranderen. Daarom vind ik het leuk om low budget spullen te kopen, bijvoorbeeld gewoon bij de kringloop die met een likje verf prima weer een ronde meekunnen. Of items van Kwantum gecombineerd met spullen van Loods5, een mooie mix van kwaliteit en low budget. Ook probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. Wat overigens niet altijd goed uitpakt. Een paar maanden terug heb ik mijn kozijn in de slaapkamer mat zwart geschilderd. Bleek dat de aannemer niet overschilderbare kit had gebruikt, de verf hechtte gewoon niet. Te lui om alle kit eruit te krabben, heb ik besloten om er een laagje zwarte (overschilderbare) kit overheen te doen. Soms moet je creatief zijn toch.
Ik ben vooral heel blij, dat mijn huis ècht mijn thuis is. Elke keer als ik de voordeur binnenloop, ben ik trots dat dit mijn plekje is. Klein, maar fijn zullen we maar zeggen.
Lieve groetjes,
Natascha
@huisjevannatascha
